Parafia Gąsiory

Prosić, szukać, kołatać - to czasowniki wyrażające dynamikę, ukazujące zaangażowanie człowieka zmagającego się duchowo. Są to zarazem słowa, które zakładają pewną postawę wewnętrzną.

Prosić - to znak pokory, szukać- wytrwałości, kołatać- stosunku do drugiego człowieka.

Taki ideał modlitwy Jezus uzasadnia, wykorzystując tradycyjny sposób argumentacji żydowskiej: przechodzi od rzeczy rangą mniejszej do większej. Ryby i chleb nie były wyszukanym jedzeniem dla słuchaczy Jezusa. To był ich codzienny pokarm. Jeżeli więc tym, co jest takie zwyczajne, ojciec potrafi podzielić się z synem, o ileż bardziej Ojciec Niebieski podzieli się z nami.

Jeżeli ktoś, kto czyni zło, potrafi czynić również dobro, to o ileż bardziej uczyni je Bóg, który jest samym Dobrem. A Dobro ze swej strony pragnie udzielać się innym.

Modlitwa nie może być oderwana od naszego życia. Nie może też pomijać innych ludzi. Złota reguła, którą Jezus przywołuje, znana była już w starożytności, także w judaizmie, jednak w formie negatywnej: „Czym sam się brzydzisz, tego nie czyń nikomu!" (por. Tb 4,15). Jezus rozwija tę zasadę: „Co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie".

Takie ujęcie jest bardziej wymagające.

Jeżeli pragnę dla siebie jakiegoś dobra, powinienem tego dobra pragnąć także dla mojego bliźniego. Co więcej, nie tylko pragnąć - choć samo to może być już dla nas trudnością - ale także czynić. Chodzi tutaj o dobro obiektywne, którego wszyscy pragną.

Modlitwa, o której mówi Jezus, powinna być dla człowieka czymś tak naturalnym, jak różne inne czynności wykonywane każdego dnia.

< powrót

Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach