Parafia Gąsiory

Trudno zaprzeczyć, że każdy z nas ma jakiegoś swojego złego ducha, którym bywa nieopanowana namiętność. Nie można powiedzieć, że tym złym duchem jest namiętność w ogóle, namiętność jako taka. Namiętność sama w sobie, w psychice człowieka jest siłą pozytywną i twórczą. Cała dynamika naszej działalności, nasza aktywność, operatywność, niezmordowana pracowitość - są wyrazem działania w nas takiej, czy innej namiętności. Mówi się nieraz, że ktoś namiętnie oddaje się modlitwie, nauce lub pracy. W zasadzie więc namiętność nie jest złym duchem pod warunkiem, że człowiek panuje nad nią.

Niestety, zbyt często człowiek nie stara się opanowywać swych namiętności; wówczas namiętność nie uporządkowana, nie kontrolowana - staje się naszym złym duchem. Może to być duch pychy, duch lenistwa, duch samolubstwa, duch zazdrości, duch zawziętości, duch zmysłowości, duch uporu, duch chciwości, duch porywczości - które targają człowiekiem, jak owym opętanym, o którym czytaliśmy. I można wówczas mówić o rzeczywistym opętaniu.

Gdyż opętanie znaczy: skrępowanie, spętanie, oplatanie, utratę swobody ruchów; jest to przeciwne samej istocie człowieczeństwa: bo prawdziwy człowiek to człowiek wolny; opętany nie jest wolny, jest niewolnikiem swojej namiętności. Taki człowiek nie reaguje na zdrowe uwagi ani argumenty, denerwują go upomnienia, kazania, nawet pobożne praktyki.

Oczywiście, byłyby to raczej skrajne objawy takiego opętania - ale nie od nich się ono rozpoczyna; rozpoczyna się od lekceważenia swoich złych skłonności, od drobnych nawyków, którym folgujemy, od drobnych wykroczeń, które łatwo usprawiedliwiamy. Są to pierwsze próby dominacji jakiegoś złego ducha, którego później trzeba niemal cudem usuwać.

Zastanówmy się nad swymi złymi skłonnościami, jako nad próbą owładnięcia nas przez jakiegoś złego ducha - i szukajmy sposobu, aby mu skutecznie przeciwdziałać.

< powrót

Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach