DIECEZJA SIEDLECKA
27 kwietnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Felicja, Teofil, Zyta
Czytania: (Dz 13,44-52); (Ps 98,1-4); Aklamacja (J 6.63b,68b)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Zawody gimnastyczne w SP nr 7 w Siedlcach
100-lecie parafii w Trąbkach
Kolejne spotkanie z przewodnikiem w Międzyrzecu Podlaskim
Prom w Drohiczynie jeszcze nie ruszy, w Mielniku zacznie kursować
Odebrała prawo jazdy i wkrótce może je stracić
Męski Różaniec w Siedlcach
Filmowe szlagiery na drohiczyńskiej scenie
Nocna Pielgrzymka do Mokobód
Jakub Jakubowski gościem Radia Podlasie /AUDIO/
Felieton Grzegorza Welika – 26 kwietnia 2024 /POSŁUCHAJ/
Kruchość nie przekreśla całości ludzkiego życia. Pogrzeb dzieci utraconych
PONIEDZIAŁEK I TYGODNIA WIELKIEGO POSTU: 10 MARCA (2014-03-10 06:03:41)
Mt 25,31-46 Chrystus będzie nas sądził z uczynków miłości Weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! (Mt 25,34) Owce nie posiadają się ze zdumienia. „Co takiego zrobiłyśmy, aby zasłużyć na tak wspaniałą nagrodę?" - pytają. „Kiedy widziałyśmy Cię głodnym, spragnionym, nagim, chorym, w więzieniu? Kiedy troszczyłyśmy się o twoje potrzeby?" Odpowiedź Jezusa jest prosta: „Czy pamiętacie, jak służyłyście głodnym? Jak odwiedzałyście chorych w szpitalu? Kiedy zanosiłyście żywność i odzież na zbiórki dla ubogich? Za każdym razem, nawet o tym nie wiedząc, czyniłyście to dla Mnie. Zbliżcie się więc, aby otrzymać nagrodę za wszystkie wasze uczynki miłości".
Mt 25,31-46
Chrystus będzie nas sądził z uczynków miłości
Weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! (Mt 25,34)
Owce nie posiadają się ze zdumienia. „Co takiego zrobiłyśmy, aby zasłużyć na tak wspaniałą nagrodę?" - pytają. „Kiedy widziałyśmy Cię głodnym, spragnionym, nagim, chorym, w więzieniu? Kiedy troszczyłyśmy się o twoje potrzeby?"
Odpowiedź Jezusa jest prosta: „Czy pamiętacie, jak służyłyście głodnym? Jak odwiedzałyście chorych w szpitalu? Kiedy zanosiłyście żywność i odzież na zbiórki dla ubogich? Za każdym razem, nawet o tym nie wiedząc, czyniłyście to dla Mnie. Zbliżcie się więc, aby otrzymać nagrodę za wszystkie wasze uczynki miłości".
Wyobraź sobie, co czują owce, słysząc zaproszenie Jezusa: „Przyjdźcie, wejdźcie do królestwa, które budowałyście przez całe swoje życie. To jest wasz dom!". Zauważmy, że królestwo opisywane przez Jezusa w tej przypowieści jest bardzo podobne do królestwa budowanego przez owce w ich ziemskim życiu. Trudziły się one nad tym, aby w ich otoczeniu było jak najmniej cierpienia, głodu, ubóstwa, smutku i samotności. Poświęcały własny czas i energię na to, aby każdy człowiek był traktowany z szacunkiem należnym umiłowanemu dziecku Bożemu. Czy nie tak będzie wyglądało niebo? W królestwie niebieskim nie będzie już pragnienia, ponieważ każdy będzie miał dostęp do czystej wody - żywej wody Ducha. Zniknie wszelka niesprawiedliwość. Nie będzie tam wynędzniałych uchodźców, których przemoc lub klęska żywiołowa wygnały z ojczyzny. Wszyscy będą nosili godny strój, idealnie dopasowany do ich niepowtarzalnej natury. Nikt nie będzie niesprawiedliwie więziony ani zmuszany do opuszczenia kraju, a ci, którzy zostali uwięzieni sprawiedliwie, nie tylko nie zostaną zapomniani, ale otrzymają łaskę i przebaczenie. Czy nie za takim życiem wszyscy tęsknimy? A jeśli tak bardzo nam na nim zależy, idźmy i zmieniajmy nasze otoczenie! Wyciągnijmy ręce do siebie nawzajem! A wtedy Jezus wyciągnie do nas swoje ręce i będzie wspierał nasze słabe wysiłki swoją Boską mocą. Jemu zależy przecież na budowaniu królestwa Bożego jeszcze bardziej niż nam! „Jezu, Ty obiecałeś przygotować dla nas miejsce w Twoim królestwie. Pomóż nam tak traktować najmniejszych spośród naszych braci i sióstr, abyśmy mogli poczuć się tam, jak we własnym domu." (Słowo wśród nas, 2012)
Wyobraź sobie, co czują owce, słysząc zaproszenie Jezusa: „Przyjdźcie, wejdźcie do królestwa, które budowałyście przez całe swoje życie. To jest wasz dom!".
Zauważmy, że królestwo opisywane przez Jezusa w tej przypowieści jest bardzo podobne do królestwa budowanego przez owce w ich ziemskim życiu. Trudziły się one nad tym, aby w ich otoczeniu było jak najmniej cierpienia, głodu, ubóstwa, smutku i samotności. Poświęcały własny czas i energię na to, aby każdy człowiek był traktowany z szacunkiem należnym umiłowanemu dziecku Bożemu. Czy nie tak będzie wyglądało niebo?
W królestwie niebieskim nie będzie już pragnienia, ponieważ każdy będzie miał dostęp do czystej wody - żywej wody Ducha. Zniknie wszelka niesprawiedliwość. Nie będzie tam wynędzniałych uchodźców, których przemoc lub klęska żywiołowa wygnały z ojczyzny. Wszyscy będą nosili godny strój, idealnie dopasowany do ich niepowtarzalnej natury. Nikt nie będzie niesprawiedliwie więziony ani zmuszany do opuszczenia kraju, a ci, którzy zostali uwięzieni sprawiedliwie, nie tylko nie zostaną zapomniani, ale otrzymają łaskę i przebaczenie.
Czy nie za takim życiem wszyscy tęsknimy? A jeśli tak bardzo nam na nim zależy, idźmy i zmieniajmy nasze otoczenie! Wyciągnijmy ręce do siebie nawzajem! A wtedy Jezus wyciągnie do nas swoje ręce i będzie wspierał nasze słabe wysiłki swoją Boską mocą. Jemu zależy przecież na budowaniu królestwa Bożego jeszcze bardziej niż nam!
„Jezu, Ty obiecałeś przygotować dla nas miejsce w Twoim królestwie. Pomóż nam tak traktować najmniejszych spośród naszych braci i sióstr, abyśmy mogli poczuć się tam, jak we własnym domu."
(Słowo wśród nas, 2012)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR