Od dziecka Edyta zwracała uwagę najbliższych nieprzeciętnymi zdolnościami.
Była prymuską, szkołę powszechną i gimnazjum ukończyła ze znakomitymi ocenami.
W 1911 roku rozpoczęła studia na wydziale historycznym i germanistyki Uniwersytetu Wrocławskiego.
Po dwóch latach zaczęła coraz bardziej interesować się filozofią, szczególnie rozwijającą się w Getyndze szkołą fenomenologiczną.
W 1913 roku przeniosła się do Getyngi, aby studiować filozofię pod kierunkiem Edmunda Husserla, twórcy owej szkoły.
Właśnie w tym okresie życia oddaliła się od wiary swych przodków, ale poszukiwanie prawdy nie przestawało ją fascynować.
Cztery lata po rozpoczęciu studiów filozoficznych obroniła doktorat z filozofii we Fryburgu, gdzie jej mistrz otrzymał katedrę.
Wybitny uczony zaliczał pannę Stein do swych najzdolniejszych uczniów.
Bieg jej życia zmienił się pewnej nocy 1921 roku, gdy będąc w gościnie u przyjaciół przeczytała „Księgę życia” św. Teresy z Avili.
„To jest prawda” – powiedziała, zamykając książkę.
Kilka miesięcy później, 1 stycznia 1922 roku przyjęła chrzest w Kościele katolickim.
Dla jej pobożnej matki chrzest ukochanej córki był prawdziwym szokiem – Edyta powiedziała jej o tym na klęczkach.
Po raz pierwszy kobieta, której nie złamały liczne przeciwności życiowe, płakała.
Nie potrafiła zaakceptować drogi, którą poszła jej córka.
Wielkim pragnieniem młodej konwertytki było wstąpienie do Karmelu.
„Zawsze przeczuwałam, że Pan zachował dla mnie w Karmelu coś, co tylko tam mogę znaleźć” – napisała po latach.
Spowiednicy opóźniali ten krok – chcieli, aby nieprzeciętne zdolności ich penitentki przynosiły owoce w świecie.
Była więc nauczycielką w gimnazjum sióstr dominikanek w Spirze.
Przetłumaczyła na niemiecki jedno z dzieł św. Tomasza z Akwinu.
Jeździła po Europie z prelekcjami o pokoju, potrzebie odrodzenia społeczeństwa i o godności kobiety.
W 1933 roku do władzy doszli w Niemczech naziści.
Zaczęły się prześladowania – Edyta jako Żydówka nie miała prawa uczyć niemiecką młodzież.
Jej spowiednik zgodził się na upragnione wstąpienie do Karmelu.
Została przyjęta do klasztoru w Kolonii.
Tu kontynuowała pracę naukową.
Za klauzurą powstało najważniejsze dzieło filozoficzne jej życia „Akt i możność”, a także „Wiedza Krzyża”, poświęcona wielkiemu reformatorowi jej zakonu św. Janowi od Krzyża.
Rozpoczęła także spisywanie swojej autobiografii.
O tym, na czym będzie polegać dźwiganie krzyża, dowiedziała się w 1942 roku, gdy wraz z siostrą Różą, która również przyjęła chrzest i wstąpiła do Karmelu, została aresztowana przez gestapo w holenderskim mieście Echt.
Do Holandii obie siostry przyjechały w grudniu 1938 roku, aby schronić się przed narastającą falą nazistowskich represji.
Aresztowanie wszystkich księży, zakonników i zakonnic było aktem zemsty nazistów na Episkopacie Holandii, który w liście pasterskim potępił zbrodnie hitlerowskie na narodzie żydowskim.
Edyta Stein, siostra Teresa Benedykta od Krzyża zginęła wraz ze swoją siostrą Różą w komorze gazowej w Auschwitz 9 sierpnia 1942 roku, tydzień po aresztowaniu w holenderskim klasztorze.
Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną w czasie swej pielgrzymki do Niemiec 1 maja 1987 roku w Kolonii.
A świętą – 11 października 1998 roku w Rzymie.
1 października 1999 roku, ogłosił ją współpatronką Europy.
