Mk 6,17-29
Ona wyszła i zapytała swą matkę: „O co mam prosić?” Ta odpowiedziała: „O głowę Jana Chrzciciela”. (Mk 6,24)
Jan Chrzciciel był jedynym synem kapłana Zachariasza i Elżbiety, krewnej Najświętszej Maryi Panny.
Jego cudowne narodzenie i posłannictwo zwiastował Anioł Gabriel Zachariaszowi, kiedy ten sprawował w świątyni swe funkcje kapłańskie.
Do chwili urodzenia dziecka Zachariasz był niemy za to, że nie chciał dać wiary słowom anioła.
Odzyskał mowę dopiero w momencie nadawania imienia swemu dziecku.
Jan urodził się sześć miesięcy przed narodzeniem Chrystusa.
Nie znamy z całą pewnością miejsca jego urodzenia.
Tradycja wskazuje jednak, że było nim Ain-Karim, ok. 7 km na zachód od Jerozolimy.
Bardzo wcześnie, może już w dzieciństwie, Jan udał się na pustynię.
W 15 roku panowania cesarza Tyberiusza rozpoczął swą misję poprzednika i zwiastuna Zbawiciela.
Czynił to na pustkowiu, nad Jordanem, w Betanii, później w Ainon niedaleko Salim.
Zjawienie się Jana i jego wystąpienia rozeszły się szerokim echem po Palestynie i okolicznych krajach.
Sprawiła to wiadomość, że oczekiwany Zbawiciel już pojawił się na ziemi.
