DIECEZJA SIEDLECKA
22 grudnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Franciszka, Boena, Zenon
Czytania: (Mi 5,1-4a); (Ps 80,2ac i 3b.15-16.18-19); (Hbr 10,5-10)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlce: Szymon Dołęga bije rekordy
Spotkanie konsultacyjne dotyczące działania Rady KEP ds. Apostolstwa Świeckich
Ks. kan. Marian Daniluk: Ta uroczystość miała łączyć mieszkańców
Powiat radzyński: zginął pieszy
W poniedziałek pogrzeb śp. ks. prałata Stanisława Grabowieckiego
Gmina Kłoczew: Transport publiczny zapewniony do 2030 roku
Ryki: Włamywacze Zatrzymani
Zabierz do domu Betlejemskie Światło Pokoju
Spotkanie opłatkowe Caritas Diecezji Siedleckiej
Zmarł ks. Prałat Stanisław Grabowiecki
Wypadki w okolicach Sokoława Podlaskiego. Jest bardzo ślisko!
SOBOTA, 27 GRUDNIA ŚW. JANA, APOSTOŁA I EWANGELISTY (2014-12-26 14:12:50)
J 20,2-8 Ujrzał i uwierzył. (J 20,8) Pomyśl o swoich bliskich krewnych i znajomych. Co ci się w nich podoba? Może macie te same zainteresowania lub łączą was wspólnie przeżyte ważne momenty życia. Najprawdopodobniej potrafisz przywołać myślą brzmienie ich głosu, dotyk ręki, charakterystyczne gesty – nawet jeśli nie widzieliście się od jakiegoś czasu. To dlatego, że znacie się naprawdę, a nie tylko teoretycznie. Są to dla ciebie prawdziwi ludzie, którzy pozostawili w tobie trwały ślad.
J 20,2-8
Ujrzał i uwierzył. (J 20,8)
Pomyśl o swoich bliskich krewnych i znajomych. Co ci się w nich podoba? Może macie te same zainteresowania lub łączą was wspólnie przeżyte ważne momenty życia. Najprawdopodobniej potrafisz przywołać myślą brzmienie ich głosu, dotyk ręki, charakterystyczne gesty – nawet jeśli nie widzieliście się od jakiegoś czasu. To dlatego, że znacie się naprawdę, a nie tylko teoretycznie. Są to dla ciebie prawdziwi ludzie, którzy pozostawili w tobie trwały ślad.
Relacja św. Jana z dnia Zmartwychwstania zawiera mnóstwo takich właśnie konkretów – wiadomość przekazana przez kobiety, wyścig z Piotrem, złożone płótna. Przyjaźń Jana z Jezusem była rzeczywista i konkretna, oparta na dogłębnej znajomości i wspólnych doświadczeniach. Jak wyjaśnia Jan w dzisiejszym pierwszym czytaniu, to fakty i konkrety są sednem Dobrej Nowiny, którą pragnął on podzielić się z nami. Nasza relacja z Jezusem różni się od wszystkich ziemskich relacji tym, że jest pozbawiona wymiaru materialnego. Nie możemy, jak w wypadku naszych ziemskich przyjaciół, zobaczyć Jego pełnego miłości spojrzenia. Nie możemy położyć Mu ręki na ramieniu ani usłyszeć dźwięku Jego głosu. A jednak, pomimo wszystko, możemy nawiązać z Nim prawdziwą i autentyczną relację przyjaźni. Możemy spędzać z Nim czas i wchodzić w coraz większą bliskość, jak z każdym innym przyjacielem. Z biegiem czasu zaczynamy coraz bardziej cenić sobie osobiste wspomnienia z różnych etapów tej przyjaźni – wspomnienia tak żywe, jak opowieść Jana o pustym grobie. W przyjaźni z Jezusem niezastąpioną rolę odgrywa modlitwa. Nie dlatego, że jest obowiązkiem każdego chrześcijanina, ale ponieważ właśnie na modlitwie budujemy żywą, autentyczną więź z Jezusem. Poświęć więc kilka minut na rozważenie dzisiejszego fragmentu Ewangelii. Zamknij oczy i postaw się na miejscu Jana. Posłuchaj, co mówią kobiety, pobiegnij wraz z Piotrem do grobu, wejdź za nim do środka, zobacz leżące płótna. Może to oznaczać tylko jedno. Poczuj, jak dociera do ciebie prawda o Zmartwychwstaniu, jak zaczyna ci mocniej bić serce. Twój przyjaciel Jezus powstał z martwych! Żyje i chce ciebie odszukać! „Panie Jezu, dziękuję Ci za to, że zapraszasz mnie do przyjaźni ze sobą.” 1 J 1,1-4 Ps 97,1-2.5-6.11-12 (Słowo wśród nas, 2014)
Relacja św. Jana z dnia Zmartwychwstania zawiera mnóstwo takich właśnie konkretów – wiadomość przekazana przez kobiety, wyścig z Piotrem, złożone płótna. Przyjaźń Jana z Jezusem była rzeczywista i konkretna, oparta na dogłębnej znajomości i wspólnych doświadczeniach. Jak wyjaśnia Jan w dzisiejszym pierwszym czytaniu, to fakty i konkrety są sednem Dobrej Nowiny, którą pragnął on podzielić się z nami.
Nasza relacja z Jezusem różni się od wszystkich ziemskich relacji tym, że jest pozbawiona wymiaru materialnego. Nie możemy, jak w wypadku naszych ziemskich przyjaciół, zobaczyć Jego pełnego miłości spojrzenia. Nie możemy położyć Mu ręki na ramieniu ani usłyszeć dźwięku Jego głosu. A jednak, pomimo wszystko, możemy nawiązać z Nim prawdziwą i autentyczną relację przyjaźni. Możemy spędzać z Nim czas i wchodzić w coraz większą bliskość, jak z każdym innym przyjacielem. Z biegiem czasu zaczynamy coraz bardziej cenić sobie osobiste wspomnienia z różnych etapów tej przyjaźni – wspomnienia tak żywe, jak opowieść Jana o pustym grobie.
W przyjaźni z Jezusem niezastąpioną rolę odgrywa modlitwa. Nie dlatego, że jest obowiązkiem każdego chrześcijanina, ale ponieważ właśnie na modlitwie budujemy żywą, autentyczną więź z Jezusem. Poświęć więc kilka minut na rozważenie dzisiejszego fragmentu Ewangelii. Zamknij oczy i postaw się na miejscu Jana. Posłuchaj, co mówią kobiety, pobiegnij wraz z Piotrem do grobu, wejdź za nim do środka, zobacz leżące płótna. Może to oznaczać tylko jedno. Poczuj, jak dociera do ciebie prawda o Zmartwychwstaniu, jak zaczyna ci mocniej bić serce. Twój przyjaciel Jezus powstał z martwych! Żyje i chce ciebie odszukać!
„Panie Jezu, dziękuję Ci za to, że zapraszasz mnie do przyjaźni ze sobą.”
1 J 1,1-4
Ps 97,1-2.5-6.11-12
(Słowo wśród nas, 2014)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
