Chrystus wspomaga wiarę i obiecuje Zmartwychwstanie. Zauważa każdego człowieka i nie niszczy nikogo. Najchętniej przebywa właśnie z tymi, którzy nic nie mają i którym nic się nie udało. Z tymi, którzy nigdy nie będą sławni, znani czy podziwiani. Utożsamia się z tymi, których omijano i których lekceważono. Dotyka chorych, skaleczonych i zranionych.

Jezus dostosowuje się do sytuacji ludzi, których spotyka. Nie mógł porozmawiać z głuchoniemym, dlatego wsadza palce w jego uszy, dotyka śliną jego języka, tak, by nawiązać kontakt z tym człowiekiem.

Jezus współczuje z cierpiącymi, przebywa z samotnymi i opuszczonymi. Patrzy z wyrozumiałością w ich niewinne oczy i wsłuchuje się w ich nieme skargi. Jezus ma czas dla wszystkich. Nazywa siebie sługą i staje się naszym bratem. Dzięki Niemu możemy mówić do Boga: „Ojcze". Dzięki Niemu po drugiej stronie smutku w naszym życiu może zabłysnąć światło.

 
Patrząc na Jezusa, uczmy się tej postawy szacunku i współczucia z innymi ludźmi. Także dzięki tobie po drugiej stronie smutku jakiegoś człowieka może zabłysnąć światło nadziei.

(www.modlitwawdrodze.pl)