DIECEZJA SIEDLECKA
22 grudnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Franciszka, Boena, Zenon
Czytania: (Mi 5,1-4a); (Ps 80,2ac i 3b.15-16.18-19); (Hbr 10,5-10)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlce: Szymon Dołęga bije rekordy
Spotkanie konsultacyjne dotyczące działania Rady KEP ds. Apostolstwa Świeckich
Ks. kan. Marian Daniluk: Ta uroczystość miała łączyć mieszkańców
Powiat radzyński: zginął pieszy
W poniedziałek pogrzeb śp. ks. prałata Stanisława Grabowieckiego
Gmina Kłoczew: Transport publiczny zapewniony do 2030 roku
Ryki: Włamywacze Zatrzymani
Zabierz do domu Betlejemskie Światło Pokoju
Spotkanie opłatkowe Caritas Diecezji Siedleckiej
Zmarł ks. Prałat Stanisław Grabowiecki
Wypadki w okolicach Sokoława Podlaskiego. Jest bardzo ślisko!
PIĄTEK I TYGODNIA WIELKIEGO POSTU, 27 LUTEGO (2015-02-26 12:02:33)
Mt 5,20-26 Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. (Mt 5,20) W 1912 roku George Horine wyskoczył dwa metry w górę. „Dwa” to niezbyt wysoka liczba, jednak w skoku wzwyż na igrzyskach olimpijskich było to przekroczenie kolejnej bariery i ustanowienie rekordu świata. Z czasem rekord ten był poprawiany przez kolejnych sportowców, aż wreszcie, w 1993 roku został wyśrubowany do niewiarygodnej granicy 2 metrów i 45 centymetrów. Gdyby George mógł to zobaczyć, zapewne powiedziałby: „To niemożliwe!”.
Mt 5,20-26
Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. (Mt 5,20)
W 1912 roku George Horine wyskoczył dwa metry w górę. „Dwa” to niezbyt wysoka liczba, jednak w skoku wzwyż na igrzyskach olimpijskich było to przekroczenie kolejnej bariery i ustanowienie rekordu świata. Z czasem rekord ten był poprawiany przez kolejnych sportowców, aż wreszcie, w 1993 roku został wyśrubowany do niewiarygodnej granicy 2 metrów i 45 centymetrów. Gdyby George mógł to zobaczyć, zapewne powiedziałby: „To niemożliwe!”.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus podnosi swoim uczniom poprzeczkę do niewiarygodnej wysokości. Oznajmia, że jeśli nie okażą się bardziej sprawiedliwi niż ich przywódcy religijni, nie wejdą do nieba. Następnie rozszerzył piąte przykazanie, twierdząc, że zabrania ono nie tylko zabijania innych, ale także agresji w mowie, a nawet w myślach. Słyszymy niemal reakcje sfrustrowanych uczniów: „To jest niemożliwe!”. Dlaczego tak wysokie standardy? Ponieważ są one prawdziwym odbiciem serca Ojca. Śledząc Prawo Boże objawione najpierw Mojżeszowi, następnie rozwinięte przez proroków i wreszcie wypełnione w Jezusie, widzimy, jak Bóg krok po kroku coraz bardziej kształtuje swój lud na swoje własne podobieństwo. Co więcej, gdy poprzeczka wznosi się naprawdę wysoko, zaczynamy coraz mocniej upewniać się, że naprawdę potrzebujemy Bożej łaski, aby ją pokonać! Zastanów się, czy Jezus nie powołuje cię do podniesienia wielkopostnej poprzeczki wyżej, niż była ona zawieszona w roku ubiegłym. Czy nie prosi cię, byś pobiegł dalej, skoczył wyżej i zanurkował głębiej w Jego przyjaźń z tobą. To zaproszenie jest bardzo osobiste i dla każdego z nas może oznaczać co innego. Daje ci ono możliwość znalezienia się tak blisko Zbawiciela, jak jeszcze nigdy nie byłeś. To, o co prosi, może wydawać ci się niemożliwe. I rzeczywiście sam nie byłbyś w stanie temu sprostać. Ale nie jesteś sam. Jest z tobą Duch Święty, który może wynieść cię na wysokości, o jakich wcześniej mogłeś tylko pomarzyć. Jednak by tam się dostać, potrzebujesz zaufać Mu jeszcze bardziej niż dotąd. Kto wie, może już w tym Wielkim Poście zobaczysz, jak to, co niemożliwe, staje się rzeczywistością w twoim życiu! „Jezu, słyszę, że mnie wzywasz. Proszę, pomóż mi odpowiedzieć na Twoje wezwanie.” Ez 18,21-28 Ps 130,1-8 (Słowo wśród nas, 2015)
W dzisiejszej Ewangelii Jezus podnosi swoim uczniom poprzeczkę do niewiarygodnej wysokości. Oznajmia, że jeśli nie okażą się bardziej sprawiedliwi niż ich przywódcy religijni, nie wejdą do nieba. Następnie rozszerzył piąte przykazanie, twierdząc, że zabrania ono nie tylko zabijania innych, ale także agresji w mowie, a nawet w myślach. Słyszymy niemal reakcje sfrustrowanych uczniów: „To jest niemożliwe!”.
Dlaczego tak wysokie standardy? Ponieważ są one prawdziwym odbiciem serca Ojca. Śledząc Prawo Boże objawione najpierw Mojżeszowi, następnie rozwinięte przez proroków i wreszcie wypełnione w Jezusie, widzimy, jak Bóg krok po kroku coraz bardziej kształtuje swój lud na swoje własne podobieństwo. Co więcej, gdy poprzeczka wznosi się naprawdę wysoko, zaczynamy coraz mocniej upewniać się, że naprawdę potrzebujemy Bożej łaski, aby ją pokonać!
Zastanów się, czy Jezus nie powołuje cię do podniesienia wielkopostnej poprzeczki wyżej, niż była ona zawieszona w roku ubiegłym. Czy nie prosi cię, byś pobiegł dalej, skoczył wyżej i zanurkował głębiej w Jego przyjaźń z tobą. To zaproszenie jest bardzo osobiste i dla każdego z nas może oznaczać co innego. Daje ci ono możliwość znalezienia się tak blisko Zbawiciela, jak jeszcze nigdy nie byłeś. To, o co prosi, może wydawać ci się niemożliwe. I rzeczywiście sam nie byłbyś w stanie temu sprostać. Ale nie jesteś sam. Jest z tobą Duch Święty, który może wynieść cię na wysokości, o jakich wcześniej mogłeś tylko pomarzyć. Jednak by tam się dostać, potrzebujesz zaufać Mu jeszcze bardziej niż dotąd. Kto wie, może już w tym Wielkim Poście zobaczysz, jak to, co niemożliwe, staje się rzeczywistością w twoim życiu!
„Jezu, słyszę, że mnie wzywasz. Proszę, pomóż mi odpowiedzieć na Twoje wezwanie.”
Ez 18,21-28
Ps 130,1-8
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
