DIECEZJA SIEDLECKA
5 lipca 2025 r. Imieniny obchodzą: Karolina, Antoni, Filomena
Czytania: (Rdz 27,1-5.15-29); (Ps 135,1-6); Aklamacja (Jk 1,18)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Mężczyźni przeszli przez miasto modląc sie na różańcu
Napór na polską granicę trwa
Rowerowi pątnicy z Parczewa wyruszyli do Jasnogórskiej Pani
Most niemal gotów, ale to nadal teren budowy
Ministranci z diecezji siedleckiej w krajowej czołówce!
Siedlecka Caritas zbiera fundusze na kolonie letnie dla dzieci
40 lat w służbie Kościoła. Publikacja historyczna
Maria Koc: Polska prezydencja była bezobjawowa - nic się nie działo… /AUDIO/
Z Diecezji Siedleckiej do Rzymu na rowerach
„Drogi dla wojska” później
Parczew: Pielgrzymka Dziadków i Teściów już 27 lipca
ŚRODA, 29 KWIETNIA ŚW. KATARZYNY SIENEŃSKIEJ, PATRONKI EUROPY (2015-04-28 07:04:24)
Mt 11,25-30 Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. (Mt 11,28) Choć była analfabetką, słała listy do królów, kardynałów i papieży – i była z uwagą czytana! Nie mając żadnej formalnej edukacji, stała się pierwszą kobietą ogłoszoną doktorem Kościoła. Doszła do szczytów mistyki, obcując z Bogiem nie w ukryciu klauzury, lecz w „wewnętrznej celi” swojego serca, prowadząc zarazem niezwykle intensywną działalność apostolską, a nawet polityczną. Będąc dziewicą, otrzymała od Jezusa mistyczną obrączkę małżeńską i stała się duchową matką mnóstwa uczniów, w tym także wielu duchownych. Jej charyzmatyczna osobowość przekraczała wszelkie stereotypy. Jej wiara porywała innych. Nie na darmo mówiła sama o sobie: „Moim żywiołem jest ogień”.
Mt 11,25-30
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. (Mt 11,28)
Choć była analfabetką, słała listy do królów, kardynałów i papieży – i była z uwagą czytana! Nie mając żadnej formalnej edukacji, stała się pierwszą kobietą ogłoszoną doktorem Kościoła. Doszła do szczytów mistyki, obcując z Bogiem nie w ukryciu klauzury, lecz w „wewnętrznej celi” swojego serca, prowadząc zarazem niezwykle intensywną działalność apostolską, a nawet polityczną. Będąc dziewicą, otrzymała od Jezusa mistyczną obrączkę małżeńską i stała się duchową matką mnóstwa uczniów, w tym także wielu duchownych. Jej charyzmatyczna osobowość przekraczała wszelkie stereotypy. Jej wiara porywała innych. Nie na darmo mówiła sama o sobie: „Moim żywiołem jest ogień”.
Ogłaszając Katarzynę Sieneńską patronką Europy, papież Jan Paweł II podkreślił, że jej świętość kształtowała się w konkretnym kontekście historycznym i geograficznym średniowiecznej Europy. Katarzyna nie uciekała od problemów swoich czasów, nie załamywała się pod ich ciężarem, lecz patrzyła na nie i starała się je rozwiązywać w świetle wiary – pamiętając o tym, że miłość Boga jest zawsze zwycięska. Papież wezwał też do świętości europejskich chrześcijan dzisiejszych czasów, mówiąc, że ich „wkład w budowę Europy… będzie tym cenniejszy i skuteczniejszy, im bardziej oni sami będą zdolni do odnowy w świetle Ewangelii. Staną się w ten sposób kontynuatorami długiej historii świętości, która objęła różne regiony Europy w ciągu minionych dwóch tysiącleci i której najwybitniejsi tylko przedstawiciele zostali oficjalnie uznani za świętych i postawieni za wzór wszystkim. Nie sposób bowiem zliczyć chrześcijan, którzy wiodąc życie prawe i uczciwe, przeniknięte miłością Boga i bliźniego, osiągnęli na drodze różnych powołań konsekrowanych i świeckich prawdziwą świętość, bardzo rozpowszechnioną, chociaż ukrytą”. Katarzyna pokazuje nam, że świętość porywa, obala stereotypy i jest skutecznym narzędziem ewangelizacji. Ona sama otrzymała od Boga wyjątkowe i niepowtarzalne powołanie, na które całym sercem odpowiedziała. Jednak każda świętość, także ta ukryta i na pozór nie- dostrzegalna, pociąga innych do Boga o wiele skuteczniej niż moralizowanie i narzekanie na trudne czasy. Jezus wzywa do siebie wszystkich, którzy są utrudzeni i obciążeni, aby ich pokrzepić. Zbliżając się do Niego, nabierajmy sił do dawania radosnego świadectwa, że życie w bliskości Boga jest życiem spełnionym. „Panie Jezu, wzbudź także w naszych czasach wielkich świętych, którzy porwą innych do Ciebie. Daj też każdemu z nas pragnienie świętości, abyśmy mogli z przekonaniem świadczyć, że nie jesteś Bogiem, który zagraża, ale który daje radość i szczęście.” 1 J 1,5–2,2 Ps 103,1-4.8-9.13-14.17-18 (Słowo wśród nas, 2015)
Ogłaszając Katarzynę Sieneńską patronką Europy, papież Jan Paweł II podkreślił, że jej świętość kształtowała się w konkretnym kontekście historycznym i geograficznym średniowiecznej Europy. Katarzyna nie uciekała od problemów swoich czasów, nie załamywała się pod ich ciężarem, lecz patrzyła na nie i starała się je rozwiązywać w świetle wiary – pamiętając o tym, że miłość Boga jest zawsze zwycięska.
Papież wezwał też do świętości europejskich chrześcijan dzisiejszych czasów, mówiąc, że ich „wkład w budowę Europy… będzie tym cenniejszy i skuteczniejszy, im bardziej oni sami będą zdolni do odnowy w świetle Ewangelii. Staną się w ten sposób kontynuatorami długiej historii świętości, która objęła różne regiony Europy w ciągu minionych dwóch tysiącleci i której najwybitniejsi tylko przedstawiciele zostali oficjalnie uznani za świętych i postawieni za wzór wszystkim. Nie sposób bowiem zliczyć chrześcijan, którzy wiodąc życie prawe i uczciwe, przeniknięte miłością Boga i bliźniego, osiągnęli na drodze różnych powołań konsekrowanych i świeckich prawdziwą świętość, bardzo rozpowszechnioną, chociaż ukrytą”.
Katarzyna pokazuje nam, że świętość porywa, obala stereotypy i jest skutecznym narzędziem ewangelizacji. Ona sama otrzymała od Boga wyjątkowe i niepowtarzalne powołanie, na które całym sercem odpowiedziała. Jednak każda świętość, także ta ukryta i na pozór nie- dostrzegalna, pociąga innych do Boga o wiele skuteczniej niż moralizowanie i narzekanie na trudne czasy. Jezus wzywa do siebie wszystkich, którzy są utrudzeni i obciążeni, aby ich pokrzepić. Zbliżając się do Niego, nabierajmy sił do dawania radosnego świadectwa, że życie w bliskości Boga jest życiem spełnionym.
„Panie Jezu, wzbudź także w naszych czasach wielkich świętych, którzy porwą innych do Ciebie. Daj też każdemu z nas pragnienie świętości, abyśmy mogli z przekonaniem świadczyć, że nie jesteś Bogiem, który zagraża, ale który daje radość i szczęście.”
1 J 1,5–2,2
Ps 103,1-4.8-9.13-14.17-18
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
