DIECEZJA SIEDLECKA
22 grudnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Franciszka, Boena, Zenon
Czytania: (Mi 5,1-4a); (Ps 80,2ac i 3b.15-16.18-19); (Hbr 10,5-10)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlce: Szymon Dołęga bije rekordy
Spotkanie konsultacyjne dotyczące działania Rady KEP ds. Apostolstwa Świeckich
Ks. kan. Marian Daniluk: Ta uroczystość miała łączyć mieszkańców
Powiat radzyński: zginął pieszy
W poniedziałek pogrzeb śp. ks. prałata Stanisława Grabowieckiego
Gmina Kłoczew: Transport publiczny zapewniony do 2030 roku
Ryki: Włamywacze Zatrzymani
Zabierz do domu Betlejemskie Światło Pokoju
Spotkanie opłatkowe Caritas Diecezji Siedleckiej
Zmarł ks. Prałat Stanisław Grabowiecki
Wypadki w okolicach Sokoława Podlaskiego. Jest bardzo ślisko!
PONIEDZIAŁEK, 29 CZERWCA ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA (2015-06-28 07:06:46)
Ps 34,2-9 Uwielbiajcie ze mną Pana, imię Jego wspólnie wywyższajmy! (Ps 34,4) Dlaczego właściwie Kościół obchodzi uroczystość tych dwóch wielkich Apostołów w jednym dniu? Każdy z nich miał przecież swoje odrębne powołanie w rodzącym się Kościele i ich drogi wcale nie krzyżowały się zbyt często. Zarówno Piotr, jak i Paweł byli obecni na tzw. soborze jerozolimskim, opisanym w 15 rozdziale Dziejów Apostolskich, gdzie Piotr zdał sprawę z tego, w jaki sposób Bóg otworzył mu drogę do pracy wśród pogan. Jego świadectwo pomogło innym Apostołom zaakceptować o wiele szerszą wizję Kościoła, niż byli gotowi przyjąć do tej pory. Umożliwiło też Pawłowi podjęcie podróży misyjnych. Chociaż czasem spierali się między sobą, jak działo się to na przykład w Antiochii (Ga 2,11-14), obaj pozostali wierni przesłaniu Ewangelii, które ich zjednoczyło.
Ps 34,2-9
Uwielbiajcie ze mną Pana, imię Jego wspólnie wywyższajmy! (Ps 34,4)
Dlaczego właściwie Kościół obchodzi uroczystość tych dwóch wielkich Apostołów w jednym dniu? Każdy z nich miał przecież swoje odrębne powołanie w rodzącym się Kościele i ich drogi wcale nie krzyżowały się zbyt często.
Zarówno Piotr, jak i Paweł byli obecni na tzw. soborze jerozolimskim, opisanym w 15 rozdziale Dziejów Apostolskich, gdzie Piotr zdał sprawę z tego, w jaki sposób Bóg otworzył mu drogę do pracy wśród pogan. Jego świadectwo pomogło innym Apostołom zaakceptować o wiele szerszą wizję Kościoła, niż byli gotowi przyjąć do tej pory. Umożliwiło też Pawłowi podjęcie podróży misyjnych. Chociaż czasem spierali się między sobą, jak działo się to na przykład w Antiochii (Ga 2,11-14), obaj pozostali wierni przesłaniu Ewangelii, które ich zjednoczyło.
Tradycja głosi, że obaj Apostołowie zostali skazani na śmierć tego samego dnia, choć nie zginęli w ten sam sposób. Paweł, jako obywatel rzymski, został najprawdopodobniej ścięty. Piotr natomiast został ukrzyżowany głową w dół. Pomimo tak różnych osobowości i różnych powołań w Kościele, ci dwaj Apostołowie od najdawniejszych czasów byli wzywani razem. Na ścianach katakumb znajdujemy wiele próśb typu: „Piotrze i Pawle, wspomnijcie Antoniusza”, „Pawle i Piotrze, módlcie się za Pryscyllę”. Kolejność imion nie zawsze jest ta sama. Natomiast w tradycji wschodniej od początku istniały ikony przedstawiające dwóch Apostołów obejmujących się wzajemnie, co miało oznaczać jedność Kościoła wśród różnorodności. W zależności od cech charakteru czy etapu drogi wiary możemy utożsamiać się bardziej z jednym lub drugim Apostołem, nie zapominajmy jednak, że ich posługa była tak owocna, gdyż byli gotowi wzajemnie się umacniać, a także upominać. Dzisiejszy Kościół jest silniejszy dzięki temu, że Piotr i Paweł nauczyli się żyć w zgodzie i harmonii. Każdy z nas lepiej służy Bogu, gdy ma przy sobie choć jedną osobę, z którą może dzielić się swoimi zmaganiami, a także łączyć się w modlitwie i uwielbieniu Boga. Kto obecnie pełni taką rolę w twoim życiu? Może to być mąż czy żona, spowiednik lub przyjaciel. Jak dobrze jest umacniać się wzajemnie w służbie Panu! „Święci Piotrze i Pawle, pomóżcie mi otwierać serce przed tymi, którzy są moimi szczerymi przyjaciółmi w Chrystusie.” Dz 12,1-11 2 Tm 4,6-9.17-18 Mt 16,13-19 (Słowo wśród nas, 2015)
Tradycja głosi, że obaj Apostołowie zostali skazani na śmierć tego samego dnia, choć nie zginęli w ten sam sposób. Paweł, jako obywatel rzymski, został najprawdopodobniej ścięty. Piotr natomiast został ukrzyżowany głową w dół.
Pomimo tak różnych osobowości i różnych powołań w Kościele, ci dwaj Apostołowie od najdawniejszych czasów byli wzywani razem. Na ścianach katakumb znajdujemy wiele próśb typu: „Piotrze i Pawle, wspomnijcie Antoniusza”, „Pawle i Piotrze, módlcie się za Pryscyllę”. Kolejność imion nie zawsze jest ta sama. Natomiast w tradycji wschodniej od początku istniały ikony przedstawiające dwóch Apostołów obejmujących się wzajemnie, co miało oznaczać jedność Kościoła wśród różnorodności.
W zależności od cech charakteru czy etapu drogi wiary możemy utożsamiać się bardziej z jednym lub drugim Apostołem, nie zapominajmy jednak, że ich posługa była tak owocna, gdyż byli gotowi wzajemnie się umacniać, a także upominać. Dzisiejszy Kościół jest silniejszy dzięki temu, że Piotr i Paweł nauczyli się żyć w zgodzie i harmonii.
Każdy z nas lepiej służy Bogu, gdy ma przy sobie choć jedną osobę, z którą może dzielić się swoimi zmaganiami, a także łączyć się w modlitwie i uwielbieniu Boga. Kto obecnie pełni taką rolę w twoim życiu? Może to być mąż czy żona, spowiednik lub przyjaciel. Jak dobrze jest umacniać się wzajemnie w służbie Panu!
„Święci Piotrze i Pawle, pomóżcie mi otwierać serce przed tymi, którzy są moimi szczerymi przyjaciółmi w Chrystusie.”
Dz 12,1-11
2 Tm 4,6-9.17-18
Mt 16,13-19
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
