DIECEZJA SIEDLECKA
5 lipca 2025 r. Imieniny obchodzą: Karolina, Antoni, Filomena
Czytania: (Rdz 27,1-5.15-29); (Ps 135,1-6); Aklamacja (Jk 1,18)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlecka Caritas zbiera fundusze na kolonie letnie dla dzieci
40 lat w służbie Kościoła. Publikacja historyczna
Maria Koc: Polska prezydencja była bezobjawowa - nic się nie działo… /AUDIO/
Z Diecezji Siedleckiej do Rzymu na rowerach
„Drogi dla wojska” później
Parczew: Pielgrzymka Dziadków i Teściów już 27 lipca
Tragiczny finał kąpieli w Wieprzu. Nie żyje 16-latek
63‑latek aresztowany za złamanie zakazu zbliżania się do kobiety /WIDEO/
Pod wpływem i z narkotykami – dwie kontrole, dwa zatrzymania
Zmiana na stanowisku dyrektora I Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Siedlcach
Misjonarze z Afryki odwiedzili Katolickie Radio Podlasie /AUDIO/
CZWARTEK, 6 SIERPNIA PRZEMIENIENIE PAŃSKIE (2015-08-05 07:08:07)
Mk 9,2-10 Tam przemienił się wobec nich. (Mk 9,2) Łatwo zauważyć, że Kościół traktuje przemienienie Jezusa jako jedno z najważniejszych wydarzeń w Jego życiu – a także w naszym życiu wiary. Poza tym, że co roku 6 sierpnia obchodzimy święto Przemienienia Pańskiego, Ewangelię o przemienieniu czytamy również za każdym razem w drugą niedzielę Wielkiego Postu. Dlaczego poświęcamy temu wydarzeniu aż tyle uwagi? W sposób oczywisty nasuwa się odpowiedź, że fakt przemienienia bardzo jasno objawia Jezusa jako umiłowanego Syna Boga. Wizja Jezusa uwielbionego miała pomóc uczniom w przetrwaniu mrocznych dni Jego męki i śmierci, a także podtrzymywać nas w trudnych chwilach, jakie każdy z nas przeżywa. Jest też jednak i inna przyczyna.
Mk 9,2-10
Tam przemienił się wobec nich. (Mk 9,2)
Łatwo zauważyć, że Kościół traktuje przemienienie Jezusa jako jedno z najważniejszych wydarzeń w Jego życiu – a także w naszym życiu wiary. Poza tym, że co roku 6 sierpnia obchodzimy święto Przemienienia Pańskiego, Ewangelię o przemienieniu czytamy również za każdym razem w drugą niedzielę Wielkiego Postu. Dlaczego poświęcamy temu wydarzeniu aż tyle uwagi? W sposób oczywisty nasuwa się odpowiedź, że fakt przemienienia bardzo jasno objawia Jezusa jako umiłowanego Syna Boga. Wizja Jezusa uwielbionego miała pomóc uczniom w przetrwaniu mrocznych dni Jego męki i śmierci, a także podtrzymywać nas w trudnych chwilach, jakie każdy z nas przeżywa. Jest też jednak i inna przyczyna.
Wiemy, że Jezus miał ciało podobne do naszych ciał. Teraz, widząc je promieniejące Bożym światłem, możemy nabrać nadziei, że my także możemy zostać przemienieni! Przemienienie jest nie tylko dla Jezusa, ale też dla nas, dzielących z Nim ludzką naturę. Zostaniemy przemienieni na końcu czasów, kiedy Jezus powróci w chwale. Oprócz nadziei na przemienienie, o którym mówi dzisiejszy tekst, możemy także ulegać stopniowej przemianie dzień za dniem – jeśli będziemy wsłuchiwać się w słowa Boga wypowiedziane na górze Tabor: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!” (Mk 9,7). Kiedy bowiem w ciszy słuchamy głosu Jezusa, spływa na nas Jego chwała. Jego słowo przemienia nasze serca. Jego miłość rozświetla nasze oczy. Jego obecność pomaga nam podnieść głowę. Przesłanie dzisiejszego święta niesie nam wspaniałą nadzieję! Najlepsze, co możemy zrobić, to pójść za tym, co nieśmiało wyjąkał św. Piotr – postawić namiot dla uczczenia tego, co Bóg dla nas uczynił. Wspominanie minionych łask jest rzeczą słuszną. Ale Bóg ma dla nas o wiele więcej. Chce, abyśmy wraz z Nim wyruszyli ku przyszłości. Chce zaprosić nas na drogę miłości – przez krzyż do zmartwychwstałego życia, obiecanego nam wszystkim. Słuchaj więc dziś Jezusa. Próbuj wychwycić Jego cichy, subtelny głos na modlitwie, w pięknie przyrody, w wydarzeniach dnia. Słuchaj Go, a On cię podniesie! „Jezu, ukaż mi dziś swoją chwałę! Niech Twoja miłość dotknie mnie i przemieni.” Dn 7.9-10.13-14 albo 2 P 1,16-19 Ps 97,1-2.5-6.9 (Słowo wśród nas, 2015)
Wiemy, że Jezus miał ciało podobne do naszych ciał. Teraz, widząc je promieniejące Bożym światłem, możemy nabrać nadziei, że my także możemy zostać przemienieni! Przemienienie jest nie tylko dla Jezusa, ale też dla nas, dzielących z Nim ludzką naturę.
Zostaniemy przemienieni na końcu czasów, kiedy Jezus powróci w chwale. Oprócz nadziei na przemienienie, o którym mówi dzisiejszy tekst, możemy także ulegać stopniowej przemianie dzień za dniem – jeśli będziemy wsłuchiwać się w słowa Boga wypowiedziane na górze Tabor: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!” (Mk 9,7). Kiedy bowiem w ciszy słuchamy głosu Jezusa, spływa na nas Jego chwała. Jego słowo przemienia nasze serca. Jego miłość rozświetla nasze oczy. Jego obecność pomaga nam podnieść głowę.
Przesłanie dzisiejszego święta niesie nam wspaniałą nadzieję! Najlepsze, co możemy zrobić, to pójść za tym, co nieśmiało wyjąkał św. Piotr – postawić namiot dla uczczenia tego, co Bóg dla nas uczynił. Wspominanie minionych łask jest rzeczą słuszną. Ale Bóg ma dla nas o wiele więcej. Chce, abyśmy wraz z Nim wyruszyli ku przyszłości. Chce zaprosić nas na drogę miłości – przez krzyż do zmartwychwstałego życia, obiecanego nam wszystkim.
Słuchaj więc dziś Jezusa. Próbuj wychwycić Jego cichy, subtelny głos na modlitwie, w pięknie przyrody, w wydarzeniach dnia. Słuchaj Go, a On cię podniesie!
„Jezu, ukaż mi dziś swoją chwałę! Niech Twoja miłość dotknie mnie i przemieni.”
Dn 7.9-10.13-14 albo
2 P 1,16-19
Ps 97,1-2.5-6.9
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
