DIECEZJA SIEDLECKA
22 grudnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Franciszka, Boena, Zenon
Czytania: (Mi 5,1-4a); (Ps 80,2ac i 3b.15-16.18-19); (Hbr 10,5-10)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Siedlce: Szymon Dołęga bije rekordy
Spotkanie konsultacyjne dotyczące działania Rady KEP ds. Apostolstwa Świeckich
Ks. kan. Marian Daniluk: Ta uroczystość miała łączyć mieszkańców
Powiat radzyński: zginął pieszy
W poniedziałek pogrzeb śp. ks. prałata Stanisława Grabowieckiego
Gmina Kłoczew: Transport publiczny zapewniony do 2030 roku
Ryki: Włamywacze Zatrzymani
Zabierz do domu Betlejemskie Światło Pokoju
Spotkanie opłatkowe Caritas Diecezji Siedleckiej
Zmarł ks. Prałat Stanisław Grabowiecki
Wypadki w okolicach Sokoława Podlaskiego. Jest bardzo ślisko!
PONIEDZIAŁEK, 14 WRZEŚNIA PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO (2015-09-13 07:09:30)
Lb 21,4b-9 Lud stracił cierpliwość. (Lb 21,4) Węże syczą u twoich stóp. Wokół padają ludzie zatruci ich jadem. W tobie zamiera już nadzieja, ponieważ widzisz, że ukąszenie jest tylko kwestią czasu. Nagle słyszysz donośny głos wzywający wszystkich do spojrzenia na węża z brązu zawieszonego na palu. Zmuszasz się do oderwania wzroku od wijących się na ziemi gadów, spoglądasz na węża i zauważasz, że wszyscy, którzy na niego patrzą, zostają uzdrowieni. Dzisiejszy fragment mówi nam, że cała ta sytuacja zaczęła się od grymaszenia przy jedzeniu. Jak Izraelici, którzy zostali wyprowadzeni z niewoli egipskiej, mogli narzekać na coś tak mało znaczącego jak pokarm? My dziś prawdopodobnie nie musimy ratować się przed plagą węży, jednak także i nasze drobne narzekania mogą sprowadzić na nas duchowe „węże”, które szybko zatrują atmosferę naszych domów czy miejsc pracy.
Lb 21,4b-9
Lud stracił cierpliwość. (Lb 21,4)
Węże syczą u twoich stóp. Wokół padają ludzie zatruci ich jadem. W tobie zamiera już nadzieja, ponieważ widzisz, że ukąszenie jest tylko kwestią czasu. Nagle słyszysz donośny głos wzywający wszystkich do spojrzenia na węża z brązu zawieszonego na palu. Zmuszasz się do oderwania wzroku od wijących się na ziemi gadów, spoglądasz na węża i zauważasz, że wszyscy, którzy na niego patrzą, zostają uzdrowieni.
Dzisiejszy fragment mówi nam, że cała ta sytuacja zaczęła się od grymaszenia przy jedzeniu. Jak Izraelici, którzy zostali wyprowadzeni z niewoli egipskiej, mogli narzekać na coś tak mało znaczącego jak pokarm? My dziś prawdopodobnie nie musimy ratować się przed plagą węży, jednak także i nasze drobne narzekania mogą sprowadzić na nas duchowe „węże”, które szybko zatrują atmosferę naszych domów czy miejsc pracy.
Wszyscy wiemy, jak łatwo jest ulec pokusie bezsensownego narzekania. Mo- że się to zdarzyć nawet najlepszym z nas. To, co na początku było niewinnym daniem upustu swojej frustracji, może – jeśli nie zostanie przez nas opanowane – przerodzić się w niecierpliwość i gniew. Z kolei za nimi szybko wślizgną się krytykanctwo, plotki i brak życzliwości. Zanim się spostrzeżemy, znajdujemy się już – jak Izraelici – w sytuacji, z której trudno jest znaleźć wyjście. Uciekajmy się wtedy do mocy krzyża! Krzyż, podobnie jak wąż, był symbolem śmierci, jedną z najokrutniejszych i najbardziej upokarzających form egzekucji. Jednak dzięki Chrystusowi, który dobrowolnie go przyjął z miłości do nas, krzyż stał się symbolem życia. Odtąd nawet śmierć poddaje się jego mocy, a trujący jad węży zostaje pokonany. Zastanów się dziś przez chwilę nad tym, czym jest dla ciebie ofiara Jezusa. Pomyśl, w czym już doświadczyłeś zwycięstwa krzyża. A kiedy przychodzi na ciebie pokusa narzekania, zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i przypomnij sobie te zwycięstwa, a przekonasz się, że pokusa odejdzie. „Panie Jezu, dziękuję Ci za miłość, którą okazałeś mi przez swój krzyż.” (albo Flp 2,6-11) Ps 78,1-2.34-38 J 3,13-17 (Słowo wśród nas, 2015)
Wszyscy wiemy, jak łatwo jest ulec pokusie bezsensownego narzekania. Mo- że się to zdarzyć nawet najlepszym z nas. To, co na początku było niewinnym daniem upustu swojej frustracji, może – jeśli nie zostanie przez nas opanowane – przerodzić się w niecierpliwość i gniew. Z kolei za nimi szybko wślizgną się krytykanctwo, plotki i brak życzliwości. Zanim się spostrzeżemy, znajdujemy się już – jak Izraelici – w sytuacji, z której trudno jest znaleźć wyjście.
Uciekajmy się wtedy do mocy krzyża! Krzyż, podobnie jak wąż, był symbolem śmierci, jedną z najokrutniejszych i najbardziej upokarzających form egzekucji. Jednak dzięki Chrystusowi, który dobrowolnie go przyjął z miłości do nas, krzyż stał się symbolem życia. Odtąd nawet śmierć poddaje się jego mocy, a trujący jad węży zostaje pokonany.
Zastanów się dziś przez chwilę nad tym, czym jest dla ciebie ofiara Jezusa. Pomyśl, w czym już doświadczyłeś zwycięstwa krzyża. A kiedy przychodzi na ciebie pokusa narzekania, zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i przypomnij sobie te zwycięstwa, a przekonasz się, że pokusa odejdzie.
„Panie Jezu, dziękuję Ci za miłość, którą okazałeś mi przez swój krzyż.”
(albo Flp 2,6-11)
Ps 78,1-2.34-38
J 3,13-17
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
